....เสี้ยวหนึ่งของมุมมอง....

.

.

สุข-ทุกข์

.

.

เวลาแห่งความสุข มักผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ

ตลกดี ที่ความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน

.

.

แต่ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ช่างยาวนาน

แล้วก็แปลก ที่เรา มันจับจด อยู่กับความทุกข์นั้น

.

.

จะมีซักกี่คนที่ปล่อยวางทุกอย่างได้โดยที่ไม่ติดใจอะไร

บางทีคำพูดที่ว่า “ช่างมันเถอะ” มันก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะทีเดียวหรอก

.

.

รองเท้า

.

.

หลายครั้งแล้วหลายๆ คนมักมีคำถามว่า “ทำไม เปลี่ยนรองเท้าบ่อยจัง”

จะว่าขี้เบื่อก็ไม่ใช่

แต่แค่รู้สึกว่า เราพยายามหารองเท้าคู่ที่เราชอบ แล้วก็ใส่สบายเท้าที่สุดมากกว่า

.

.

เพราะรองเท้าบางคู่ ถึงจะดูดีและราคาแพง แต่ใส่แล้ว กัดเท้าชะมัด

หากแต่บางคู่ ที่ดูแล้วแสนจะธรรมดา ราคาก็ถูก แต่กลับใส่สบายสุด

.

.

เหมือนความรัก

คนที่จะอยู่กับเราได้ตลอดไป ไม่จำเป็นต้อง perfect

แต่เค้าต้องเป็นมนุษย์ที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุดต่างหาก

.

.

ความแก่

.

.

บางทีมันก็ยากที่จะให้คนอายุเกิน 30 ปรับเปลี่ยนอะไร เพื่อใคร จนไม่เหลือความเป็นตัวเอง

คงจริงอย่างที่ว่า ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก

.

.

บางทีเราก็ก้าวข้าม ร้อน หนาว ฝน มาซะไกล เกินกว่าที่จะโกหกตัวเองไปได้

เราคง “เหนื่อยมาก” ที่จะโน้มไปหาใคร ทั้งที่เราปวดหลังจะแย่ ((ก็เราแก่แล้วนี่นา))

.

.

คุณค่า

.

.

เคยอกหัก ตีอกชกหัวตัวเอง แล้วก็ร่ำไห้ พล่ามบอกตัวเองว่า “เรามันไม่มีค่า”

. วันนึงได้สติขึ้นมา มองกลับกัน ทุกคนมีค่าของความเป็นคน เท่ากันหมด

เพียงแต่ใครคนนั้น เค้ามองไม่เห็นมันตะหาก หาใช่ว่า เราไม่มีค่าที่ไหนกัน

.

.

สายน้ำ

.

.

เวลา ผ่านแล้วผ่านเลย สายน้ำไหลไปแล้ว ไม่มีวันไหลย้อนกลับ

สิ่งใดที่ผ่านไปแล้ว มันเรียกกลับคืนมาไม่ได้

.

.

จริงอยู่ เวลานั้นแสนจะมีค่า แต่บางครั้งเราก็นั่งหายใจทิ้งไปเฉยๆ เพียงเพื่อ “ฆ่าเวลา” เท่านั้นเอง

สายน้ำไหลกลับได้ เกิดขึ้นที่ไหนของโลกบ้าง บอกที คงอาจมี แต่ช่างหายากเหลือเกิน

.

.

สายตา

.

.

สังขารมันเป็นเรื่องไม่เที่ยง

วันนี้สวย ดูดี ดูหล่อ วันข้างหน้า เนื้อหนังเหี่ยวย่น พุงเผละ แล้วเราจะยังรักเค้าอยู่ไหม

.

.

ถ้าวันนี้ เราไม่ได้ใช่แค่ “สายตา” มองเค้า จะวันไหนเราก็ยังรักได้ไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าเราใช้ “หัวใจ” มอง

.

.

เจ้าชาย

.

.

บางครั้งเค้าก็ดีกับเรามากมายเสียจน ทำเราหลงระเริงคิดว่า ตัวเองเป็นดั่ง “เจ้าหญิง”

ครั้นพอเราบอกว่า เค้าเป็นเหมือน “เจ้าชาย” ที่มอบแต่สิ่งพิเศษและสวยงามให้

.

.

เค้ากลับปฏิเสธที่จะรับคำเปรียบเปรยเช่นนั้น

แต่เค้ากลับบอกว่า ขอเป็นเพียง “ข้าราชบริพาร” ที่อยู่รับใช้ด้วยความซื่อสัตย์ ก็พอแล้ว

.

.

พอเถอะ...แค่นี้ก็รักจะแย่อยู่แล้ว

.

.

อย่าพึ่งยิ้มเยอะ ย้อนไปอ่านข้างบนสุดอีกที

.

.