....ไม่แข่ง ยิ่งแพ้......

อืมมมม.....

หลายครั้งที่เรามักบอกตัวเองว่า

"ชั้นจะทำให้ดีที่สุด"

.

.

บางครั้งเวลาที่เราจะทำอะไรก็แล้วแต่ เรามักพูดว่า

"I'll try my best"

.

.

แต่พอเอาเข้าจริงๆ

เราก็จะบอกตัวเองว่า เราได้ทำดีที่สุดแล้วนะ ทำแล้ว ทำแล้วจริงๆ

.

.

แต่!!!

.

.

เอาเข้าจริงๆเราก็ตอบตัวเองไม่ได้หรอกว่า

มันดีที่สุดที่ได้ทำ แล้วหรือยัง????

.

.

ก่อนหน้า มีอะไรหลายๆอย่างผ่านเข้ามา

"ทดสอบ" ความเข้มแข็งและความอดทนแบบเป็นระลอกๆ

.

.

รู้มั๊ยว่าตัวเราเองมันแย่

แย่ตรงที่ไม่มีความ "อดทน" ต่อสิ่งที่เข้ามา "ทดสอบ"

ให้ได้ดีเท่าที่ควร .

.

อารมณ์ feelling ของมนุษย์

มันมักพาตัวเองเตลิดเปิดเปิงไปตาม "พายุอารมณ์" เสมอ

.

.

บ้างก็ดี บ้างก็ร้าย ก็ "คน" นี่เนอะ เอาอาไร๊

.

.

"ไม่แข่ง ยิ่งแพ้" . . จะว่าไปก็ไม่ได้ in อะไรก็เนื้อหาของเพลงหรอก

.

.

แต่ชอบใน วลี คำนี้ "ไม่แข่ง ยิ่งแพ้" . .

แล้วก็ชอบประโยคในเนื้อเพลงที่ว่า

....แต่การแพ้ เพราะไม่เคยได้ลงแข่ง น่าเสียดาย น่าเสียดาย....

.

.

นั่นสิ ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ยอมลงแข่งแบบจริงๆจังๆ

มันคงน่าเสียดาย

.

.

วันนี้มีเพื่อนมาที่ร้าน

เพื่อนพูดอะไร แค่ไม่กี่อย่าง

แชร์อะไรเพียงไม่กี่คำ ที่พูดกัน

.

.

แต่!!!

.

.

มัน "โดน"

โดนความรู้สึกของตัวเองอย่างมากมาย

.

.

มันบังเอิญที่เป็นประโยคที่มีความหมายตรงกันซะมากมาย

กับที่คุณ hero_tom บอกไว้

.

.

แล้วเราก็มานั่งนึกขำตัวเอง

....เหอะๆๆๆ นั่นสิเนอะ เรายังไม่ได้ทำอะไรที่มันเต็มที่เลยนี่นา.....

.

.

แล้วคำว่า จะทำให้ดีที่สุด เราก็ยังไม่ได้ทำเสียด้วยซ้ำ

.

.

เอาหน่าอย่างที่เพื่อนบอก

....ถ้ามันจะไม่เป็นไปอย่างที่เราต้องการ

เพราะถ้าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ถือว่าเราได้ทำแล้ว.....

.

.

.....ดีกว่าที่เรา จะมานั่งเสียใจภายหลัง

ว่าทำไม เราไม่ยอมลงแข่ง มันน่าเสียดาย....

.

.

บางสิ่งบางอย่างมีก็แค่ click เดียว

.

.

นั่นสิ มันยังไม่ถึง click นั้นเลย

ทำไมเราต้องรีบวางมันล่ะ

.

.

อย่างน้อยการรอให้ถึง click นั้น

มันก็เป็นการท้าทาย และพิสูจน์ให้รู้แล้วว่า

"เออ มันเต็มที่แล้วแหละ"

.

.

ส่วนมันจะออกมาหมู่หรือ หมา เอ๊ย!!!! จ่า ก็ช่าง

แต่เราก็ยังบอกใครๆได้ว่า มันที่สุดแล้วแหละ เราได้ทำแล้วนะ

.

.

ขอบคุณ คุณ hero_tom ที่ให้สติ ((อีกแล้ว))

ขอบคุณ เพื่อน ที่แชร์ ประสบการณ์ให้ฟัง

ขอบคุณ เพื่อนสาวฟ้า เจ๊แหม่ม เพื่อนมด ที่อด"ห่วง" พรีมไม่ได้

ขอบคุณ เพื่อนๆอีกหลายคนที่ห่วงอยู่อย่างเงียบๆแล้วก็ไม่ยอมเปิดเผยตัว ((ซักที))

ขอบคุณ เพื่อนที่อ่าน blog ทีมักให้พรีม สู้สู้ เสมอ

.

.

The Show Must Go On

.

.

โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มันต้องใช้ชีวิตให้มีสติแบบผู้ใหญ่ดีดี เค้าทำกันสิ

จริงแมะ

.

.

^^ พรีม สู้ สู้

ปล. วันนี้ครบรอบ 1 ปี ที่เขียนใน blog แล้วเร็วเนอะ

ปล. 1 ขณะนี้เวลา เกือบ ตี 3 แล้ว พรีมยังนั่ง อัพ blog

ปล. 2 เด็กแว๊นซ์เหรอ>>>> หลับ พร้อมลูกๆทั้ง 4 ที่ >>>>หลับ

เฝ้าพรีมที่นั่งเล่นเน็ทอยู่คนเดียว _ _" ((ตามรูป))

ปล. 3 แต่อีก 1 นาที พรีมจะปลุกเด็กแว๊นซ์ให้ไปเอาผ้าที่กะลัง อบ อยู่ที่ร้านซักผ้า

ปล. 4 เท่ห์ป่ะ ซักผ้าตอน 5 ทุ่ม กว่าจะเสร็จ ตี 3 กร๊ากๆๆๆๆ ^O^

......Changing......

จนแล้วจนรอด

วันที่ 12 ที่ผ่านมา

สู้อุตส่าห์โทรหาแม่แต่ช๊าวววววว

.

.

_ _" ไม่สิ ไม่เช้าหรอก ประมาณบ่ายๆได้

โทรไปหา ถึง 2 รอบ

แต่......

.

.

.

เงียบ~~~~ ไม่มีการตอบรับจากคุณแม่ใดๆทั้งสิ้น

.

.

สรุปว่า วันแม่พรีมก็ไม่ได้บอกรักแม่อย่างที่ตั้งใจเหมือนเคย

.

.

แล้วก็แปล๊กๆนะ ที่บ้านพรีมอ่ะ

เค้ารู้นะว่ามี missed call แต่เค้าก็ยักกะไม่โทรกลับ

นี่ก็หลายวันผ่านมาแล้ว

ก็ยังไม่มีเสียงโทรติดต่อกลับแต่อย่างใด

.

.

.

T^T ฮ่วยยย!!!!แม่หนอแม่

.

.

เอาว่ะ วันนี้นอาทิตย์เดี๋ยวแม่คงโทรมาหาเอง ^^ .

.

อื้มมมมม.....นี่ก็ย่างเข้าเดือนที่ 2 ของการทำงานเป็นคนขายสเต็ก

มันมีอะไร?ผ่านเข้ามาทำให้รู้สึกว่า เราคงต้องทำอะไรบ้างแล้วแหละ

.

.

.

ขอบคุณ คุณ hero_tom ที่มักจะบอกว่า

"ให้เกียรติในการตัดสินใจของพรีมเสมอ"

.

.

ก็อย่างที่รู้ๆกันแหละ....

.

.

.

ตอนนี้พรีมเริ่มรู้สึกแล้วแหละว่า

บางทีเราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้หรอก

การเปลี่ยนตัวเองเป็นสิ่งที่น่าทำมากกว่า

.

.

อย่าเสียเวลาย้ายภูเขา แต่ให้ย้ายตัวเอง

อืมมมมม....หรือจะจริง

.

.

.

มาพูดถึงเรื่องการเปลี่ยนแปลง

จะว่าไปก็ไม่ได้อัพเดทหนังหน้าตัวเองซักเท่าไหร่ . .

.

วันนี้ขอมาอัพเดทน่อย

.

เดี๋ยวจะหาว่า แม่ครัวทำสเต็กไร้เสน่ห์แล้วหรืออย่างไร

.

อิอิ เปล่าหรอก ยังสวยและเซ็กซี่เหมือนเดิม เหอะๆๆๆๆ . .

.

เอาว่ะ เครียดๆเรื่องที่อื่นอยู่ วันนี้เอารูปมาอัพเดทหน่อย

.

. .

.

.

จะว่าไปเมื่อไม่นานมานี้ สองคนผัวเมียกะเด็กแว๊นซ์พากันไป

.

.

"ดัดฟัน" มา

.

.

เหอะๆๆๆ

. .

.

.

.

.

.

.

. เอาเหอะ ถึงจะมาดัดฟันตอนอายุเท่านี้

แต่ก็ไม่เป็นไร เรามีเวลาสวยยยยยยยยยย ได้อีกหลายปีอยู่กว่าจะตาย!!!!!

.

.

.

. 555+

.

.

.

. . .

.

.

แต่เด็กแว๊นซ์อายุยังน้อยเลยถือเป็นช่วงเวลาที่พอเหมาะพอควร

.

.

อีกอย่าง เด็กแว๊นซ์ก็จะได้หล่อขั้นเทพกะเค้าซะที 555+ . .

.

.

.

ส่วนพรีม สาเหตุที่ไปดัดฟัน ก็ไม่มีไร

.

.

. ดัดฟันเป็นเพื่อนผัว เออ เท่านั้นแหละ ไม่ได้อยากสวยอะไรหรอก

.

.

((เหรอออออออออ)))

.

.

.

แต่ว่า ดัดเป็นเพื่อนกัน ขี้เกียจฟังเด็กแว๊นซ์บ่นเจ็บฝ่ายเดียว . .

.

.

.

เลยดัดแมร่งเป็นคู่เลย

.

.

((ถึงจะดัดเป็น package คู่แต่ก็ไม่ได้รับการลดจากคลีนิคแต่อย่างใด แสรดดดดดดดดดดดดดดดด Y^Y))

.

.

. .

.

.

อีกอย่างเด็กแว๊นซ์ก็ไป"สัก" ที่หลังมา ((ในวันครบรอบ 1 ปีของเรา))

.

.

เค้าคิดเอง ไปสักเอง โดยพรีมไม่มีส่วนรู้เห็นนะ

.

.

.

เพราะสิ่งที่เค้าสักคืออักษร P และ T

.

.

.

อืมมมมม......มันเป็นเรื่องส่วนตัว และความสุขส่วนบุคคลที่พรีมห้ามไม่ได้

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เด็กแว๊นซ์มักต้องคอยตอบคำถามคนที่ถามเรื่องนี้ว่า

.

.

.

. .

.

"มรึงแน่ใจนะที่จะสักชื่อ พรีม"

.

.

.

"ผมแค่อยากจะบอกว่า ผู้ ญ คนนี้คือผู้ ญ ที่ผมรักที่สุดในชีวิตก็แค่นั้น"

.

.

.

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาเลยค่ะสามีขรา อย่าได้แคร์

. เหอะๆๆๆๆๆ . . แหมมมมมฟังแล้วมันปลื้มมมมมมมมมน้ำตาไหลพรากๆ

.

.

.

อนาคตก็นะ....... แล้วแต่จะเป็นไปว้อยยยยย

.

.

.

. . .

อีกเรื่องของพรีม คือ เพราะความที่ไว้ผมสั้นมานาน

.

.

.

.

.

.

เออ....นานมา 2 ปีได้แล้วก็ถึงเวลาที่พรีมจะขอไว้ผมยาวมั่ง

.

.

. . แต่อย่างว่าแหละเนอะ ของอย่างนี้มันเนรมิตรกันได้

.

.

.

.

ฮิ้วววววววววววววววววววววว

..

.

.

. .

.

ไปแระ

^^

.....ถึง คนที่รัก.....

วันนี้ วันที่ 11 สิงหาคมแล้ว

พรุ่งนี้ ก็ “วันแม่” แล้วเนอะ

.

.

เสียดาย ที่ปีนี้ก็คงเป็นอีกปี ที่พรีมไม่ได้ไปกราบแม่หรอก

จะว่ามันก็ดูตลก เชื่อมั๊ย???พรีมไม่เคยได้บอกว่า “รักแม่”เลย

.

.

ไม่รู้ทำไม แต่ไม่เคยได้บอก ได้แต่คิดเอาเอง ว่าแม่คงรู้แหละว่าเรา”รัก”

หลายคนคงได้แต่บอกว่า

...อิพรีมเอ๊ย ดีเท่าไหร่แล้วที่มรึงยังมีแม่ให้บอกรัก....

.

.

นั่นสิ ดีเท่าไหร่แล้วที่ยังมีพ่อ มีแม่ให้บอกรักท่าน

งั้นเอาเป็นว่า พรุ่งนี้ พรีมจะโทรไปบอกรักแม่

((อย่างไม่เขินอายละกัน))

.

.

คนเรานี่ก็แปลกเนอะ บอกรักแฟนได้ถือเป็นเรื่องปรกติ

แต่พอจะบอกรักแม่เนี่ยดิ มันรู้สึกเขินๆอายๆไงไม่รู้

.

.

ก็คนบ้านนอกนี่เนอะ อยู่กันแบบบ้านๆ

ให้มาบอกรักกันให้ได้ยิน

วุ๊ย!!!!เขินแย่

.

.

แต่เอาเหอะจะลองดูซักครั้ง ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้บอก

^^

.

.

นอกจากว่าพรุ่งนี้จะเป็น วันแม่ แล้ว

ก็ยังเป็นวันที่ “ครบรอบ 1 ปี”

ที่เด็กแว๊นซ์ หอบผ้าหอบผ่อนข้าวของมาอยู่กะพรีม

.

.

นับตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ = 365 วัน แล้ว

ที่พรีมมีเด็กแว๊นซ์นอนกอดพรีมอยู่ข้างๆทุกๆคืน 365 คืน

โดยที่ไม่มีวันไหนที่จะไม่มีเค้าเลย

.

.

ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน

แน่หละ มันต้องมีบ้าง งอนกัน ((พรีมงอน)) ง้อกัน ((เด็กแว๊นซ์ง้อ))

.

.

แต่นั่นมันก็ทำให้เราอยู่กันได้โดยไม่มีปัญหาเลย

.

.

เค้าเป็นคนแรกในบรรดาของแฟนๆพรีม

ที่ทำสถิติ ไม่ทำให้พรีมมีน้ำตาซักหยดนับตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้

.

.

ที่บอกให้ฟังรอบนี้อีกรอบ

เพราะนี่ไม่ได้เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้รู้สึกโชคดีที่ได้คนๆนี้เป็นแฟน

.

.

แต่แค่อยากจะบอกว่า เออ.....มันเก่ง

ที่ทำให้กรุไม่มีน้ำตาเลย ทำได้ไงว่ะ

.

.

เพราะจากเมื่อก่อนที่ไม่ว่าจะคบหากับใคร แมร่งร้องไห้เป็นเผาเต่า Y^Y

ตั้งแต่คบเป็นแฟนยังไม่ถึง 3 เดือนทู๊กกกกกกกกกกกกที

.

.

เห็นอย่างนี้บ่อน้ำตาก็ตื้นนะเว้ย!!!

ก็ถ้าลองได้เจออะไร หรือว่ารู้สึกถึงอะไร

ที่ทำให้รู้สึกสะเทือนใจ หรือเสียใจสิ

มันก็ต้องมีน้ำตาทั้งนั้นแหละ....ว่าป่ะ

.

.

แล้วยิ่งเรื่องที่เป็นเรื่องแฟนของเราด้วย ไม่ว่าจะดี-ร้ายยังไง มันจะทำให้เรารู้สึกน้อยอกน้อยใจมากที่สุด

หรือไม่จริง...พรีมว่าหลายๆคนคงเป็นนะ...ยอมรับเหอะ

.

.

แต่ก็ไม่แปลกหรอก ที่เราจะเสียน้ำตาให้กับเรื่องราวของความรัก

แต่ไอ้ที่แปลกคือ ไม่เคยมีน้ำตาซักหยดในระยะเวลา 1 ปีกว่าเนี่ยดี

เออ.....ยอมรับว่าเด็กแว๊นซ์มีความอดทนสู๊งงงง

.

.

ที่ไม่ว่าพรีมจะทำอะไร เค้าก็มักจะใจเย็นกับพรีมเสมอ และแน่นอนที่สุด

.

.

ไม่ว่าพรีมจะผิดจะถูก เค้าก็จะเป็นฝ่ายที่มา “ขอโทษ”

.

.

พรีมไม่ได้จะบอกว่า พรีมรู้สึกภูมิใจหยิ่งผยองในความเป็นคนดื้อรั้น เอาแต่ใจของตัวเอง

.

.

กลับกัน นั่นมันยิ่งทำให้พรีมรู้สึกว่า

.

.

...เออเว้ย!!!เด็กคนนี้ มันช่างดีจริง

ดูสิ กรุทำตัวแย่แล้วก็งี่เง่าขนาดนี้ เค้าก็ยังเงียบแล้วก็ใจเย็นกะกรุได้

อย่างที่ไม่รู้สึก หรือแสดงอาการเบื่อหน่าย...

.

.

พรีมเองก็คงไม่อาจไปนั่งอ่านใจเค้าได้ ว่าแท้จริงแล้วเค้ารู้สึกยังไง

สิ่งที่พรีมพอจะทำได้ ก็คือ ถ้าเริ่มมีปัญหาระหว่างเรา

.

สิ่งที่ทำได้ คือเราจะต้องคุยกัน......แบบเปิดอก......อย่างเข้าใจ

.

.

อุ๊ย!!!ตายห่า เริ่มจากรักแม่ ไหงมาลงท้ายที่รักผัวว่ะกรุ เหอะๆๆๆ

.

.

เอาเหอะ เปลี่ยน mode ชีวิตมั่ง

ไม่งั้นคนอ่านก็เซ็งแย่ อย่างน้อย ก็ทำให้รู้ว่า ชีวิตของเรา มันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่สิ่งแวดล้อมหรือคนอื่นที่อยู่รอบตัวเราอย่างเดียว

.

.

อย่างน้อยๆ มันก็ทำให้เรารู้ว่า

ที่สุดแล้ว คนที่เรารัก หรือคนที่รักเราต่างหาก ที่จะอยู่ข้างๆเรา แล้วก็ทำให้เรามีกำลังใจแค่ไหน

.

.

ปล. ที่ต้องอัพ blog ตั้งแต่วันนี้ เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะได้เข้ามาหรือเปล่า เพราะอาจจะยุ่งมากมาย

.

.

ปล. 1 พรีมรักแม่ที่สุดค่ะ วันนึงพรีมจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่ที่สระแก้วแน่นอน

.

.

ปล. 2 เค้ารักป่าป๊ามากๆค่ะ ปีนึงแล้วเนอะ ที่เค้ามีตะเองนอนกอดทุกวันเลย ^^

.

.

ปล.3 ครบรอบ 1 ปีที่เราอยู่ด้วยกัน เค้าไม่มีของขวัญอะไรจะให้หรอก

.

.

ปล. 4 เพราะเค้ากะลูกๆทั้ง 4 ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับป่าป๊าแล้ว ชิมิ๊ค่ะ .

.

ปล. 5 เหอะๆๆๆๆๆๆๆ เนียนไปเรื่อยแหละกรุอ่ะ _ _”

.

.

นี่ไง คนดีของเค้า

v

v

v

......เฮ้ย....กรุก็คน แล้วกรุก็มีหัวใจ........

เวลามักผ่านไปเร็วเสมอเนอะ

ยิ่งเวลาแห่งความสุขแมร่ง!!ยิ่งผ่านไปเร็ว

.

.

คนเราก็แปลก เวลาเจอเรื่องทุกข์((ใจ))ความคิดแมร่งก็ยิ่งจมปลัก

.

.

.

ถุย!!!!ชีวิต

.

.

.

อย่างเวลาที่เราไปดูหนังดีๆซักเรื่องนะ

อะไรว่ะ แป๊บเดียวจบแล้วเหรอ

หนังดีจัง ยังไม่อยากให้จบเลย

.

.

แต่ต้องลุกจากโรงฯได้แล้ว

.

.

หนีตาม กาลิเลโอ

((เฮ้ย!!! อันนี้ชื่อหนังของจริง))

.

.

เมื่อก่อนหนังเรื่องนี้จะชื่อเรื่องว่า...กาลิเลโอ เพราะโลกนี้มีแรงดึงดูด...

.

.

ไม่รู้อะไรจะดูดอะไร แต่ที่แน่ๆ ดูดน้ำตากรุพรากๆไปหลายช่วง

.

. .

มันเป็นเรื่องหนุกๆซึ้งๆของ"เพื่อน"

.

.

เอาเหอะ!!!ใครจะซึ้งหรือเปล่าก็ช่าง

แต่สำหรับกรุ กรุเสียน้ำตาให้ไปหลายเลยทีเดียว

Y^Y

.

.

.

อีกตอนกับความสุขที่ได้ไปดู....แม่นาคพระโขนง the musical....

แม้ว่าจะได้ดูในระดับของผู้มีเบี้ยน้อยหอย((ใหญ่))น้อย

.

.

แต่นั่นก็แหละมันก็ทำให้เรามีความสุขและประทับใจไม่น้อย

.

.

ชอบหลายอย่างจาก production เรื่องนี้

แต่ที่ชอบที่สุดก็คงจะเป็น............

.

.

ตอนแม่นาคทำให้บ้านจากโทรมๆ เป็นบ้านที่ดูสะอาดสะอ้านได้

ในไม่กี่วินาที

.

.

แมร่ง!!!เก่งชิ๊หาย คุณหนูบอยเอ๊ย!!!

.

.

.

ส่วนเรื่องทุกข์((ใจ))มันก็มีแหละ ((มีเยอะด้วย- - แสรดดดดดด))

ก็ "คน" นี่เนอะ

ทุกคนล้วนแต่ยังหายใจทั้งนั้น

.

.

จะให้ทุกอย่างมันราบรื่นราบเรียบได้ไง

. .

......เฮ้ย!!!! แต่กรุก็ไม่ได้หวังให้มันราบเรียบหรอกว่ะ

ขอแค่ราบรื่นก็พ๊อออออออ!!!!......

.

. .

การที่คนอื่นพูดถึงเราในทางที่มันไม่จริงเลยยยยยยยยยยยเนี่ย

มัน "เจ็บ" นะ ((กรุจะบอกให้))

.

.

.

คงไม่มีคำถามต่อโลก สวรรค์ และนรก หรอกว่า

"ทำไม???!?!?!?!?((ว่ะ- - เหี้ยเอ๊ย!!!!)))"

.

.

.

เพราะก็คงไม่มีโลก สวรรค์ หรือ นรก!!! ที่ไหนมาบอกกรุได้ว่า

เพราะ......อะไร.....?????

.

.

สิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือ "ทำใจ"

แมร่ง!!!โคดนางเอกเลย

.

.

.

ใครจะรู้คนที่เขียน blog ได้ปากหมาอย่างกรุนี่แหละ

โคดนางเอกเลย

.

.

ช่วยไม่ได้ เพราะกรุเกิดและเติบโตมาอย่างคน "ปรกติ"

แต่ถ้าต้องเจออะไรที่แมร่ง "ไม่ปรกติ" บ้าง

กรุจะทำไรด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

.

.

.

คงต้อง"ปล่อยวาง"

.

.

.

แต่มันจะ "ปล่อย" หรือ "วาง"

แบบไหน หรือตอนไหน อีกเรื่อง ((นะ))

.

. .

เชื่อป่ะ คนเรา ถึงทึ่สุด จะทำในสิ่งที่ตนเอง

"พอใจ"

.

.

แต่สำหรับตัวพรีมเองจะขอเพิ่มด้วยคำว่า "พอใจและไม่เบียดเบียน"

.

.

.

เชื่อมั๊ยว่าน้ำหน้าอย่างพรีม

พอเวลาที่เราเจ็บจาก((อะไร???)) ที่ทำให้ทุกข์ใจมากๆ

ไม่น่าเชื่อ สิ่งเดียวที่ทำให้เราคิดถึงคือ

"บ้าน" และ "พ่อกับแม่"

.

.

.

ไม่รู้สิ พอเราเจอ((อะไร???))ที่มันทำให้เรารู้สึกแย่ๆ

เรารู้แค่ว่า เราจะไม่มีทางเจอ ((อะไร???)) อย่างนี้จากพ่อกะแม่ของเราแน่นอน

.

.

.

ไม่น่าเชื่อเนอะ

วันนี้ ตอนนี้ พรีมเชื่อแล้ว

ถึงสุดท้ายจะไม่มีใครรัก ใครชอบ ใครพอใจ

แต่อย่างน้อย เราก็มีพ่อกะแม่แหละ

ที่จะไม่มีทางปฏิเสธที่จะไม่รักเรา

.

.

.

ทำไงได้ล่ะว่ะ

ปัญหา เค้ามีไว้ให้แก้

ไม่ได้มีไว้ให้ วิ่งหนี นี่หว่า

.

.

.

.

แต่เหอะ

สุดท้าย คนเราก็จะในสิ่งที่ "พอใจ" อยู่ดี

.

.

.

พล่ามมาเยอะ

ก็แค่อยากจะบอกว่า

"เฮ้ย!!!กรุก็คน แล้วกรุก็มีหัวใจ"

.

.

.

ทิ้งทายไว้

.

.

สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง

ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

.

.

อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

.

.

อัพพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

.

.

อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

.

.

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ

รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ

.

.

หมายเหตุ.....จะถึงมั๊ยน๊ออออ???????.........

.

.

ปล. ขอบคุณ คุณ hero_tom ที่มักเรียกสติของพรีมกลับมาทุกครั้งที่มันกระเจิงเสมอ

.

.

ปล.1 ขอบคุณป่าป๊า กะลูกๆ ทั้ง 4 ที่ทำให้พรีมยิ้มได้

เพราะสิ่งที่ได้จากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ พรีมมีแต่ "กำลังใจ"

.

.

ปล. 2 ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เป็นห่วง ไม่ต้องเอ่ยชื่อคงรู้เนอะเพื่อนเอ๊ย!!!!

.

.

ปล. 3 บางที"น้ำตา"ที่เสียไปเพราะ "เสียใจ" กับ "เจ็บใจ" กรรมเวรมันพันผูกไว้ต่างกันนะ

.

.

ปล. 4 ถ้าไม่ต้องเจอกันกับ((อะไร???))ที่ก่อให้เกิดทุกข์อีก

ในทุกๆชาติหน้าต่อไป กรุก็จะยอม "อะโหสิ"

.

.

ปล. 5 หึ!!!!นางเอก อีกแล้ว เป็นคนดี อีกแล้ว อินางเอ๊ยยยยย!!!

.

.

ปล. 6 แต่!!!!! คนดี มัก ไม่มีทีอยู่ เอริ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หึ!!! หรือจะจริง

.

.