๕.๐๔.๒๕๕๓

.........เดินย่ำต๊อก ออกหางานทำ.............

หลังจากที่แยกตัวเองออกมาจากร้านสเต็กที่แสนรัก ((กระซิก กระซิก)) U^U
. .
.
ชีวิตก็เข้าสู่ วังวน วัฏจักรเดิมๆ
.
.
. คือ เดินต๊อกต๋อย หางาน
.
.
. O_o หื้ออออ !!! หางาน เหรอ เหอะๆๆๆๆ
มันช่างเป็นคำที่เจ็บปวดรวดร้าวของคนสมัยนี้เสียจริง
.
.
. สิ่งแรกที่ออกมา แล้วบอกใครต่อใครว่า ชั้นจะหางาน
. . . มันมีหลายคำที่พูดออกมาจากแต่ละคน
แต่ที่แน่ๆ คือ คำว่า สมัยนี้งานไม่ได้หากันง่ายๆ
. . . ถูกเผ็ง!!!! จะหางานที่จะรับเรานั้น ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
. . .
. ตลอดระยะเวลาที่ออกมาหางาน
เริ่มต้นจากการ โพสประวัติตัวเอง ตาม web หางานเป็น 10
. . . จากนั้นก็เป็นขั้นตอนส่ง resume ไปตามบริษัทที่เราสนใจเกือบร้อย
. . . มันอาจไม่มากสำหรับใครหลายๆคน
แต่นี่เป็นการส่ง resume หางานของพรีมที่เยอะที่สุดเท่าที่เคยทำมา
.
. . ตลอดระยะเวลาทำงานมาเกือบ 10 ปีแล้ว
ครั้งนี้เป็นครั้งแรก ทีบ้าส่ง resume มากมายขนาดนั้น
. . . . แต่รู้มั๊ย เอาเข้าจริงๆ พรีมลองถามคนเค้าไปสมัครงานและสัมภาษณ์ที่เดียวกะเรา
เค้าส่ง resume มากกว่า 300 ฉบับ
.
. .
.
โอ้โห !!!!มันมากว่าเราตั้ง 3 เท่า
ได้ยินอย่างนั้น เพิ่งรู้ว่า อย่างเราอ่ะ จิ๊บๆ
. . . รู้มั๊ยได้ยินอย่างนั้น มันได้กำลังใจขึ้นอีกตั้งเป็นกอง
อย่างน้อย เราก็ยังรู้ว่า เฮ้ย!!! ไม่ได้มีเราคนเดียวหรอกว่ะ ที่กำลังอยู่ในห้วงเวลาอันเหนื่อยเช่นนี้
.
.
.
.
. แต่ถึงจะโพสไปมากเท่าไหร่ แต่ผลตอบกลับเชิญไปสัมภาษณ์
มันก็ไม่ได้มากอย่างที่คิด
. . . . . ไม่ว่าจะด้วยปัจจัยอะไรก็แล้วแต่ที่เราไม่เข้าตากรรมการ
สิ่งนึงที่เกิดขึ้นในสภาวะการณ์เช่นนี้คือ ท้อ
. . . . ที่ผ่านมา 2 อาทิตย์ได้ไปสมัครและสัมภาษณ์มาหลายที่ นับ 10 นะ
มันมีทั้งที่รู้ว่า ไม่ได้แน่ๆ มันมีทั้งที่ๆ มีความหวังเล็กๆกับมัน
. . . บางที่ไปแล้ว อยากทำที่นี่มาก
บางที่ไปแล้ว ก็รู้สึกว่า ถ้ากรุได้ทำงานที่นี่ กรุจะเป็นไงว่ะ รู้สึกไม่ชอบเลย
. . . มีทั้งความคิดที่เข้าข้างตัวเอง แล้วก็ทำใจไว้เสมอ
.
.
.
.
แต่สิ่งที่ต้องเดินทางไปสัมภาษณ์งานแต่ล่ะที่ล้วนแล้วแต่ต้องใช้เงิน
ซึ่งเวลาที่เงินมี มันคงไม่ได้ลำบากอะไรนัก แต่ยามที่มันขัดสนละก็
.
. . ทุกครั้งที่เวลาออกมาจากแต่ละบริษัท ก็มักจะบ่นกะตัวเองว่า
แมร่ง!!!ไม่น่ามาให้เสียตังค์ค่ารถเลย
. . . . แล้วเป็นห่าอะไรไม่รู้ ส่วนใหญ่แต่ละที่ๆเรียกไปสัมภาษณ์
ก็อยู่ในเมืองทั้งนั้น เรียกได้ว่า ต้องเดินทางโดนรถไฟฟ้าใต้ดินมั่ง ลอยฟ้ามั่ง
เฮ้ออออ!!! เงินก็ไม่ค่อยจะมี
.
.
.
แต่จะให้ไปทางรถเมล์ กรุก็ไปไม่สะดวกอีก
ไปไม่ถูกนั่นแหละ ลงป้ายไหนก็ไม่รู้ โง่ได้อี๊ก
. . . . ทำไงล่ะ ทำไงได้ ก็ต้องไป อยากได้งานนี่นา ก็ต้องอดทน
. .
. ไอ้เรื่องเงินอาจไม่สำคัญเท่าไหร่ ตราบใดที่เรายังพอมีให้ใช้ในการเดินทาง
. . . . แต่สิ่งที่สำคัญ ก็คือ ชุดและองค์ประกอบต่างๆ เวลาไปสัมภาษณ์งาน
หลายๆคนคงทราบดีว่า การไปสัมภาษณ์งานนั้น
สิ่งที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนต่อทักษะในการให้สัมภาษณ์คือ การแต่งกาย
. . . . ถามว่า ต้องแต่งเรียบร้อยขนาดไหน
สำหรับคนอื่นกรุไม่รู้ แต่สำหรับกรุ ต้องเรียบร้อยกว่าคนอื่นมากกกกกก
. . . .
เพราะว่าที่อก ดันมีรอยสักหลาเชียว
คุณคงนึกออกว่าพรีมจะต้องมิดชิดกะมันขนาดไหน
. . . ดังนั้นมันจึงออกมาเรียบร้อยม๊ากกกกกกกกกกกกกก
จะเอากระดุมติดให้ชิดคอ หายใจไม่ออกจะตายห่าอยู่แระ
. . . กระโปรงก็ต้องเป็นทรง A ไอ้กระโปรงบานๆใส่สบายๆ ก็ต้องพักไว้
. . . แถมร้องเท้าก็ต้องเป็นรองเท้า แนวคัชชู หุ้มส้น ((กัดตรีนกรุก็กัด)))
เดินลำบากก็ลำบาก ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย
. . . นี่แหละหนอ วิบากกรรม ของคนหางาน
. . . แต่คนเรา มันไม่มีอะไร เกินความพยายามหรอก
ต้องหางานให้ได้ หางานให้ได้ หางานให้ได้ ท่องไว้ๆๆๆ
. . . . จนที่สุด 2 อาทิตย์แห่งความพยายามก็สำเร็จ เย๊!!!!
ค่ะ พรีมได้งานแล้ว หน้าที่ได้รับมันงานเป็น feel เดียวกะที่เคยทำ
. . .
ที่ได้ทำ เป็นบริษัทขายยาของญี่ปุ่น
เหอะๆๆๆ น่าจะโหดอยู่ แต่ก็นั่นแหละ อย่าได้แคร์
รู้อย่างเดียว ว่ามันคือทางรอด ของชีวิตในสภาวะการณ์ปัจจุบัน
อีกอย่างพรีมเคยทำงานกับพวกเกาหลีแล้ว เจอญี่ปุ่น ก็คงพอรับมือไหวนะ
(((สาธุๆ))
.
. . ถึงแม้ว่าพรีมอาจไม่ต้องลำบากตกงานนานๆ เหมือนคนอื่นๆที่เค้าประสบอยู่
พรีมอาจโชคดี ที่ได้งานเร็วมาก ((จนตัวเองก็ยังไม่อยากเชื่อ))
. . . แต่เรื่องการหางานนั้น นอกจากความสามารถแล้วมันก็ต้องมีดวงด้วย
. . อันนี้ขอพูดถึงพวกต้องเดินต๊อกต๋อยหางานเหมือนพรีมนะ
การหางาน การเดินทางไปสัมภาษณ์งาน
การไปเจอ test ทั้ง จิตวิทยา ทั้ง ข้อสอบแบบปรนัย ข้อสอบอัตนัย
ทั้งการเจอสัมภาษณ์ทั้ง ชม. เป็นภาษาอังกฤษล้วนๆ พูดจนเมื่อย กก ลิ้น
มันแบบว่าหินมาก ทำเหมือนจะสัมภาษณ์กรุไปเป็น ผจก. แหนะแสรดดดด
. . . ส่วนพวกที่ได้งานเพราะเป็นเด็กฝากก็โชคดีเนาะ
ไอ้เราก็เป็นแค่ลูกตาสีตาสา ไม่มีเส้นสายอะไรกะเค้าหรอก
. . . แค่ลูกคนจนๆ จากต่างจังหวัดติดชายแดน ได้แค่นี้ ก็ดีใจหายห่าแล้วว้อยยยยย
. . . ปล. ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เป็นห่วงพร้อมเป็นกำใจให้เสมอ
. . . ปล. 1 ขอบคุณใครก็ไม่รู้ที่ดลใจให้เค้ารับพรีมเค้าทำงาน
ทั้งที่ ติเรื่องความสวยงามกรุทุกเม็ด
. . . ปล. 2 นับจากนี้ ชีวิต ลิขิตเอง เริ่มงาน พฤ ที่ 6 พค. นี้แล้ว
ไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเท่าไหร่ หวังแค่ว่าขอให้เราผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีก็พอ
. . .

๑๘ ความคิดเห็น:

  1. พรุ่งนี้เริ่มงานใหม่แล้ว สู้สู้ค่ะ

    ตอบลบ
  2. ดีใจด้วยคับเพื่อน...

    จะชวนมาอยู่บ.เดียวกัน...

    ก็รู้อยู่ว่า "เงินเดือนจิ๊ดเดียว" เหอๆ

    ตอบลบ
  3. ย๊ากกกก...

    แล้วมันจะติแกทำไม ขนาดดดน้านนนนน

    ดีใจด้วย มั่ก มั่ก ^_^

    นบซาน

    ตอบลบ
  4. ย๊ากกกกกกกกก

    แล้วมันจะติแก ขนาดนั้น เพื๊ออออออ ??????

    ดีใจด้วย มั่ก มั่ก ^_^

    ตอบลบ
  5. ดีใจด้วยนะคะที่ได้งานไวมากเลย


    และขอบอกว่าการได้งานนอกจากดวง ก็ต้องเพราะเขาเห็นความสามารถของ

    คุณพิมนั่นละค่ะ

    แล้วแต่งตัวสมัครงาน เรียบร้อยเหมือนชีเลยปะค่ะ

    ชี อีส บิ๊ว ตี้ ฟูล อะ (She is Beautiful) ^ ^


    hanoy leslady.com

    ตอบลบ
  6. ยินดีด้วย หายห่วงไป 1เปราะ ...

    สู้ๆนะพิม เจ้เปนกไลงใจให้


    ปล. รบกวนลบไดอารี่ อันเก่าที่ ไดอิส ออกจากระบบข้างๆของแกหน่อยดิ หรือไม่ก้อเปลี่ยนชื่อให้หน่อย

    ตอบลบ
  7. ^
    ^
    เอ่อ คุณเพื่อนพรีม...
    ผมก้อ อยากขอร้อง แบบเดียว กับเจ๊แหม่มครับ 555

    อันข้างๆ ที่เขียนว่า คุณโอ๊ต blog อ่ะเปลี่ยนชื่อให้หน่อย 555

    ตอบลบ
  8. ดีใจด้วยค่ะที่ได้งาน ^^ สู้ๆนะค่ะ
    มาส่งกำลังใจให้ก้าวต่อไปนะค่ะ

    ตอบลบ
  9. ขอให้โชคดีนะคะ ขอให้เจอเจ้านายใจดี เพื่อนร่วมงานน่ารักค่ะ

    ตอบลบ
  10. สู้ๆนะครับ ยังคงเข้ามาอ่าน และเป็นกำลังให้เสมอครับผม

    ครั้งสุดท้ายที่ตกงาน ผมก็หางานอยู่ 2 อาทิตย์เหมือนกันครับ ^__^

    ตอบลบ
  11. ปล. มีแต่คนดีใจ...กับพริ้มพริม

    จนลืมว่า ฐพัชร์ (หล่อเวลาอยู่คนเดียว) จะทำสเต็กยังไง

    จะเป็นยังไงน้อ...

    แต่นั่นไม่สำคัญ เท่ากับ คุณได้งานที่ดี ได้มีสิ่งที่ดีๆเข้ามา

    สิ่งเดียวที่ยังจะบอกเหมือนเดิม

    คือ....สู้ๆๆๆๆๆ นะ

    ^_______________________^

    ตอบลบ
  12. สู้ๆนะค่ะพี่พรีม

    ได้งานบริษัทยานี่เรียกว่า"เก่ง"โคดๆอ่ะ
    ยิ่งเป็นบริษัทพี่ยุ่นด้วยแล้วยิ่งเทพเข้าไปใหญ่

    ต่อไปนี้ก็ขออวยพรให้สุขสบาย ร่ำรวยๆค่ะ

    Mud_zzz

    ตอบลบ
  13. เริ่มงานใหม่แล้วเป้นยังไงบ้างคะคุณพรีม
    สู้ ๆ นะ

    ตอบลบ
  14. สุขสันต์วันครบรอบนะเพื่อน
    สุขๆทุกข์ๆปนกันไป
    ขอให้ชีวิตคู่ และชีวิตการทำงานราบรื่น ตะล๊อด ตะล๊อดดด

    ปล ทุเรียนตอนสี่ทุ่มรสชาดเริ่ดม๊ากก

    ตอบลบ
  15. เห้ยยย
    http://tungchae.blogspot.com
    ม้นจะทำเป็น link กัน ไงวะ
    เพิ่งเขียนเสร็จตอนแกกลับไปน่ะ

    ตอบลบ
  16. ตึกที่วะวายทำงาน ก็มีบริษัทยาญี่ปุ่นล่ะ อยู่ชั้น 33 ใช่บริษัทคุณพรีมป่าวน้อ

    ขอให้การงานก้าวหน้า สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ

    ตอบลบ
  17. ยินดีด้วยนะพี่พิม

    ขอให้ก้าวหน้านะคะ
    เป็นกำลังใจให้หล่ะ

    อ่อพี่พิมคะ อย่าเพิ่งลบหนูออกจากลิสน๊า
    ขอบคุณค่ะ

    ตอบลบ