เลิกกิจการ

เนื่องจากพิษเศรฐกิจ

เกี่ยวไม๊ ไม่เกี่ยวหรอก ((เอามาขึ้นเป็นประเด็นไปงั้นแหละ))

.

.

เนื่องจากความขี้เกียจ

เกี่ยวไม๊ เกี่ยวบ้างเล็กน้อย ((แต่ไม่ใช่ทั้งหมด บางทีล้ามากๆก็อยากพักบ้างนี่นา))

.

.

เนื่องจากมีเวลาบริหารน้อย

น่าจะเป็นประเด็นที่เกี่ยวมากที่สุด ((อยากมีเวลามากกว่านี้ อยากแยกร่างเป็น 2 ร่าง))

.

.

จากที่กล่าวมาทั้งหมด

ไม่ต้อง งง ค่ะ ว่าพูดถึงเรื่องอะไร

.

.

หลายๆคน คงพอจะทราบว่า

ก่อนหน้านี้ พิมเปิดร้านขายนม อยู่แถว วัดพระศรีฯ บางเขน

((ขายหน้าร้าน เติมอิ่ม ของคุณ เต้ย ฐพัชร์ น่านแหละ))

.

.

แต่..

.

.

ตอนนี้ พิมได้ หยุดกิจการ ไปแล้วค่ะ

และได้ทำการ tak3 ov3r ร้าน ให้แก่คุณ เต้ยไปแล้วเรียบร้อย

.

.

พิมมีเหตุผล แน่นอนค่ะ

ที่ทิ้งสิ่งที่พิม ตั้งใจสร้างมากับมือ เช่นนั้น

.

.

และเหตุผล หลักๆ ก็คงจะเป็นเรื่อง

"เวลา"

ที่พิมมีกับทางร้านน้อยเหลือเกิน

.

.

พิมต้องทำงานตั้งแต่ จ- ศ

การทำงานในแต่ละวัน

มันมีบ้างที่ต้องทำงาน เลยเวลางานไปบ้าง

เลยทำให้ต้องออกช้า

เมื่อออกช้า เวลาในการทำมาหากินก็หมดลง

บางทีต้องไปงานเลี้ยง

บางทีต้องไปเรื่องงาน

บางทีฝนตก

บางทีรถติด

บางทีขี้เกียจ

บางทีเบื่อ

บางทีท้อ

.

.

.

-_-"

เฮ่อ สารพักข้ออ้างแหละ

.

.

เลยขอหยุดไว้ก่อนดีกว่า

.

.

เวลาขายเพียง 3 ชม.กว่าๆ ในแต่ละวัน น้อยเสียเหลือเกิน

.

พอถึง ส-อา

.

.

บาง ศ บาง ส ก็ไปเมา

ตื่นขึ้นมาก็ แฮ็งค์

แล้วก็ส่งผลให้ "ขี้เกียจ"ไปขายของ

.

.

เหนื่อยจังโว๊ย!!!! วันหยุดทั้งที

อยากพักไปธุระ โน่นนี่ เหมือนคนอื่นบ้างได้มั๊ย!!!

.

.

ดูซิ๊ จ-ศ ต้องมารบ ราฆ่าฟังกะลูกค้า ควายๆ

ทะเลาะกะ เซลส์ คุณภาพห่วยๆ

ชงกาแฟเจ้านายทึ่มๆ

ประชุมยอดขาย น่าเบื่อๆ

แล้วยังต้องมาตั้งร้าน เก็บร้าน อีก

.

.

เหนื่อยนะ เครียดด้วย

.

.

เอาไปเอามา มันก็เกิดการกดดัน

ไม่ไหวแระ ยอดขายไม่ได้กระเตื้องมาก

.

.

งั้นก็ขอหยุดไว้ก่อนดีว่า

.

.

ไม่ได้ทิ้งความฝันนะ แต่รอวันหยัดยืนในวันข้างหน้าตะหาก

ฮิ้ววววว

.

.

ปล. เอาไว้ใช้หนี้หมด ซักวันเราจะกลับมาทำอีกแน่ๆ

.

.

ขออภัย เพื่อนๆที่ตั้งใจจะไปชิมนะค่ะ

ตอนนี้ไม่มีร้านนมแล้ว

ส่วนเรื่องของอนาคต ค่อยว่ากัน

ขอทำงานใช้หนี้ ตรงนี้ให้ดีที่สุดก่อน

.

.

ซักวัน...วันนั้นจะเป็นของเราค่ะ

.

.

ปล. ปรัชญาสิ้นดี หึ หึ หึ -_-"

ปล.1 คิดถึงกัน ก็มาอ่าน blogs อยากเจอกันก็ที่ RCA 555+

ปล.2 อ่านไดของเจ้าโอ แฟนนู๋มดส์

กล่าวไว้ว่า

.

.

เด็กน้อย .... ไม่แปลกหรอก รักครั้งแรก ... ถ้าไม่ทำบุญมาระดับเทพจริง ๆ

.

. มันยากจะสมหวัง ..... ใครเถียงมั้ย?

.

.

เออ...ไม่มีใครเถียงแกหรอกโอ

เพราะรักครั้งแรกของชั้น

ก็ล้มเหลว ไม่เป็นชิ้นดีเหมือนกัน

.

.

แต่สุดท้าย ชั้นก็เก็บมันไว้เป็น "ประสบการณ์ และความทรงจำที่ดีๆไง"

.

.

.

เด็กน้อย....

.

.

"ความทรงจำ" ไงค่ะ "ความทรงจำ"

.

.

เก็บไว้นะ

.

.