......มิตรภาพดีดี......

เมื่อเช้าวันจันทร์ วันเริ่มทำงานของต้นอาทิตย์อย่างนี้

.

.

ง่วง เซ็ง เบื่อ.....~_~” เมื่อไหร่จะวันศุกร์ ว้า....................

.

.

จู่ๆ ก็มีพนักงานประจำตึก เดินเข้ามาพร้อมกล่องปริศนา???

ตาลุกวาว *___* ทันที

.

.

ดูจากจ่าหน้ากล่องแล้ว....ชื่อกรุชัดๆ

-_-! ระเบิดรึเปล่าแว๊????

.

.

ยังไม่ทันได้ดูว่าเป็นใครส่งมาจากไหน

พิมรีบแกะกล่องด้วยความลุ้นระทึก เหงื่อแตกที่หน้าผากเป็นเม็ดๆ ตัวเริ่มสั่นเทา

!~_~!

.

.

อ้อ!!!!! รู้แระ ว่าใครส่งอะไรมาเซอร์ไพรส์อย่างนี้

((เริ่มคิดได้ ว่าของในกล่องน่าจะเป็นไร และมาจากไหน -_-“ แล้วจะตื่นเต้นเพื๊อออ????)))

.

.

ชะแด๊งงงงงง แง๊งงงง แง๊งงงงงง!!!!!!!

.

.

ภายในกล่องนั้นคือ

มาม่าคัฟ ค่ะ _*_

.

.

เป็นมาม่าคัฟ ยี่ห้อแปลกม๊าก “BLUE BEAR”

โอ้โห!!!! มาม่าคัฟถ้วยนี้ ชื่อน่ารักจริงวุ๊ย 555+

.

.

ดูจากข้างถ้วยแล้ว ยังระบุไว้ว่า

.

.

ส่วนประกอบ

ตุ๊กตาสำเร็จรูป 1 ตัว

สีฟ้า

.

.

ข้อบ่งใช้

สำหรับเล่น ((อ้าวววว!!!กินไม่ได้หรอกหรือ????))

ห้อยกระเป๋า-มือถือ

ห้ามนำเข้าปาก ((อ๋อ!!! เค้ามีข้อห้ามนี่นา ดีนะที่แค่คิด ยังไม่ได้กินจริงๆ ^^”))

เหมาะสำหรับเด็กอายุ 4 ขวบขึ้นไป ((ถ้าจำกัดอายุสำหรับต่ำกว่า 30 ขวบละก็ กรุได้ส่งคืนเจ้าของแน่ เหอะๆ))

.

.

และ

ของขวัญ ((ห้ามจำหน่าย))

.

.

พอเปิดฝา ถ้วยมาม่าเท่านั้นแหละ

กรี๊ดดดดด >.<

.

.

เป็นตุ๊กตาหมีถัก สีฟ้า น่ารักมากมาย

.

.

พิมก็ทำตามข้อบ่งใช้เลยนะ คือ เอามาห้อยกระเป๋านั่นเอง

.

.

ตอนแรกกะว่าจะเอาเป็นพวงกุญแจ แต่เค้าไม่ได้ระบุไว้ในข้อบ่งใช้

พิมเลยไม่กล้าเอาไปเป็นที่ห้อยพวงกุญแจ

((เป็นไงค่ะ พิมทำตามข้อบ่งใช้ ดีแม๊ะ ^^))

.

.

พิมขอขอบคุณ คุณเนส เจ้าของ ของขวัญชิ้นนี้มากนะค่ะ

พิมคงไม่มีอะไรจะมอบให้ นอกจากมาเขียน blog สรรเสริญไว้ในหน้านี้ 5555+

.

.

ของขวัญชิ่นนี้มีค่าสำหรับพิมนะ

เพราะเพื่อนโอ ซิ โม่ บอกเราไว้ ในไดอารี่ของเพื่อนว่า

.....คนรับต่างหากคือผู้ที่กำหนดคุณค่าของสิ่งนั้น.....

.

.

เพราะพิมรู้ว่า ตุ๊กตาแบบนี้ ใครๆก็ทำได้ ((แต่ก็ยกเว้นพิมนะ แหะๆ ^^”))

เรื่องราคา ไม่ต้องพูดถึง

.

.

แต่สิ่งที่มีค่า คือ คุณค่าและราคา ของน้ำใจ ของเพื่อนคนนึงทางไดอารี่

ที่ตั้งใจทำให้พิมตะหาก

.

.

ดีเนอะ บางที มิตรภาพ ที่ผ่านทางเรื่องราวที่พิมเขียน

ก็มักมีสิ่งดีๆ เข้ามาเสมอ ขอบคุณทุกๆคน

หรือคนที่อยู่ไกลๆ ทั้ง SMS และโทรมาถามสารทุกช์ สุกดิบ

รวมถึงคนเพื่อนๆคนอื่นที่เป็นชาว Diarist เหมือนกัน และที่เป็นแค่นักอ่านเท่านั้น

.

.

อาจไม่มาก ไม่น้อย

แต่ก็พอที่จะทำให้พิมยังมีแรง โลดแล่นในสายของการเป็น Diarist อย่างไม่ท้อใจ

.

.