....ไปดูมาแล้ว Happy Birthday.....

หนังรักโรแมนติกดราม่า

.

.

“จีบได้เปล่า?...”

“คิดจะจีบ ดีพอแล้วเหรอ”

คำถามที่ “เภา” ทิ้งไว้ให้ “เต็น”

.

.

พิมว่า ใครคิดที่จะไปดูหนังเรื่องนี้

แล้วหวังว่าจะได้หลั่งน้ำตา พรั่งพรูแบบหนังรักอย่าง The Letter

บอกได้เลยนะค่ะ ว่ามันอาจไม่ได้เป็นอย่างนั้น

.

.

ตัวหนังพิมไม่ได้บอกว่ามันไม่เศร้า

แต่มันไม่ได้เป็นหนังที่เน้นและตอกย้ำให้เห็นถึงความเสียใจแบบกระชากอารมณ์

อย่างที่ หนุ่ม อรรถพร และ แอน ทองประสม ทำไว้ใน The Letter

.

.

แต่ก็พอจะให้ให้ซึ้งได้ไม่น้อยทีเดียว

โดยเฉพาะเมื่อเวลาที่หนังจบ แล้วเราก้าวออกมาจากโรงหนัง

.

.

แล้วก็มองคนข้างตัว ที่จูงมือเรา แล้วก้าวออกมาพร้อมเค้า

ด้วยร่างกาย และหัวใจที่สมบูรณ์ครบถ้วน

.

.

เราก็แทบจะทนไม่ไหวที่จะบอกกับเค้าว่า

“อยู่กับเค้า อย่างนี้ ไปนานๆนะ”

.

.

หนังเรื่องนี้พิมเชื่อว่า ถ้าคู่รักคู่ไหนที่ได้ไปดู

จะทำให้คุณรักคนรักของคุณมากขึ้น

และที่สำคัญ คุณก็คงจะพร้อมที่จะ ดูแล คนรักของคุณให้ได้อย่างดีที่สุดด้วย

.

.

เมื่อวานที่พิมเข้าไปดูหนังกะคนรัก

((ขอเรียกอย่างนี้หน่อยเหอะ เพราะไปดูหนังรักนี่นา อิอิ))

ก็สู้อุตส่าห์ แอบพกกระดาษทิชชู่

((ที่ขอจากร้าน Burger King)) ไปซะ 1 ปึก ((ไม่ลงทุนเล๊ยยยย))

.

.

เพราะคิด ((เอาเอง)) ว่าหนังน่าจะทำให้เสียน้ำตาไม่มากก็น้อย

.

.

แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่รู้ว่าหนังไม่เศร้าเท่าที่ควร

((แต่พิมลองไปอ่าน คนที่ไปดูหนังเรื่องนี้แล้วมาวิจารณ์กัน

ส่วนใหญ่เค้าก็เสียน้ำตากันนะ เหอะๆๆ))

หรือว่า เรา 2 คน เป็นพวกบ่อน้ำตาลึกกันแน่ -_-“

.

เลยทำให้เราทั้งคู่ ไม่เสียน้ำตาซักแหมะ

.

.

สิ่งที่ได้จากหนังเรื่องนี้

สิ่งที่ปลื้ม

ได้เห็นภาพสวย วิวสวยมาก โดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวของไทย

((ที่จะเป็นทางเหนือทั้งนั้น))

.

.

ได้เห็นความกุ๊กกิ๊กของความรักในวัยหนุ่มสาว ยามแรกรัก

((ทำให้อดนึกถึงคู่ของตัวเองไม่ได้ ))

.

.

ได้เห็นความรักของผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง

แม้เธอจะเป็นแค่แฟนเท่านั้น ไม่ใช่ภรรยา

((แม้บางทีมันจะดูเว่อร์เกินความเป็นจริงไปหน่อย

แต่นั้นมันก็เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนปราถนามิใช่หรือ))

.

.

ได้เห็นถึงการรักษาคำพูดของผู้ชายคนหนึ่ง ที่ทำทุกอย่างเพื่อรักษาคำพูดนั้น

พร้อมกับประโยคเด็ดๆ ในหนังที่ว่า “สัญญาก็คือสัญญา”

.

.

ฉากที่สะเทือนใจ สำหรับพิม คงเป็นฉากที่พระเอก

เฝ้าวนเวียน เปิด card happy birthday

ให้เสียง ring happy birthday ดังอยู่นั่น ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า

.

.

และฉากที่พระเ อกข้อร้องต่อศาล ว่าขอให้เขาได้เป็นคนที่ดูแลคนที่ตนรัก

แทนพ่อแม่ของนางเอกเถอะ

ได้ feel ดีมาก ((แต่ถ้าเราเป็นพ่อแม่ เราก็จะสู้ ให้ได้เป็นคนดูแลลูกเองนะ))

.

.

เพลงประกอบภาพยนต์เพราะมาก

.

.

เค้าแต่งหน้าให้ อนันดา ยามเป็นตาแก่ ได้เหมือนมาก เลยทีเดียว อิอิ ชอบๆ

.

.

สิ่งที่ไม่ปลื้มเท่าไหร่

หนังไม่ได้จบแบบหักมุมเท่าไหร่ หนังพอจะเดาทางได้

((คือเป็นคนซาดิสต์ไง ชอบหนังแบบหักมุมแล้วมันสะใจ สะเทือนใจดีออก))

.

.

หนังให้ความรู้สึกเศร้าแบบไม่ได้ feel peak พอควร

((อันนี้สงสัย พิมจะหวังมากไปหน่อย คืออยากร้องไห้และเศร้าสุดๆ อย่าง The Letter ไง))

.

.

หนังทำให้รู้สึกว่า มันยังคงเป็นได้เพียงแค่หนัง เป็นนิยาย

เป็นความคิดเพ้อฝันแบบหวังว่าจะให้มีผู้ชายอย่างนั้นจริงๆ

(( เพราะพิมก็ยังไม่เคยได้สัมผัสของจริงซักที เห็นแต่ในหนัง หรือในโฆษณาเท่านั้นนะ

ก็คงจะมีมั้ง แต่ 1 ในล้าน มั้ง ที่มีผู้ชาติที่แมร่ง ดีโคดๆอย่างนั้น))

.

.

ความรักที่ตัว เต็น ที่มีให้ ต่อ เภา มันดูยิ่งใหญ่นะ แต่ว่ามันมากจน ออกแนวเว่อร์ไปหน่อย

ตรงนี้ดูได้จาก

.

.

คนทั้งคู่ เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ((น่าจะ 2-3 เดือน หรือมากกว่านั้นนิดหน่อย))

ความรู้สึกผูกพันมันน้อยมาก ถ้าจะเทียบกับความทุ่มเทที่พระเอกทำให้นางเอก

.

.

พิมคงไม่เถียงหรอกว่า ในโลกเรา

มีคนๆนึง สามารถดูแลและทุ่มเทให้กับคนๆนึงได้อย่างที่หนังเป็นจริงๆ เช่น

.

.

คุณอโนเชาว์ ยอดบุตร กับคุณแม่ =>อย่าลืมว่า 2 ท่านนี้เป็น แม่ลูกกันนะ

บิ๊ก D2B กับคุณพ่อ => และ 2 ท่านนี้ก็เป็นพ่อลูกกัน

คุณดี๋ กับ ครอบครัว => เค้าคือคนในครอบครัวเป็นพ่อ ลูก เป็นสามีและภรรยา

ป้าศรีกับลุงบุญแม้น => 2 ตายาย ที่คงเป็น ผัวเมีย

ที่น่าจะใช้ชีวิตร่วมกันมานาน กว่า 40-50 ปีแล้วแหละ

.

.

จะเห็นได้ว่า ตัวอย่างที่มีให้เห็น ทั้ง 2 ฝ่าย มีความผูกพันกันมากทั้งทางสายเลือด

และทางระยะเวลา จึงไม่น่าแปลกที่พวกเค้าจะทำอะไรเพื่อคนที่รัก

.

.

คนทั้งคู่ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน แบบลึกซึ้ง ทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย

เต็น เรียกได้ว่าแทบจะไม่น่าจะมีสิทธิ์ใดๆ

มาฟ้องร้องต่อศาลเพื่อขอดูแล เภา กับพ่อแม่ของเธอ

((ซึ่งความเป็นจริง เรายังไม่ได้เป็นอะไรกับเค้า

อย่างน้อยก็น่าจะเคารพในการตัดสินใจของพ่อแม่ผู้ให้กำเหนิดของเค้ามิใช่หรือ))

.

.

สิ่งที่ เต็น พยายามทำทุกอย่าง เพียงเพื่อจะอยากถาม เภา เท่านั้นเองเหรอ

ว่าตัวเอง ดีพอหรือยัง

หรือแค่ต้องการรักษาคำพูด ที่ให้ไว้

.

.

((ไม่รู้สิ ถ้าเป็นพิมจะพิสูจน์อะไรให้ใครคนหนึ่งเห็น คงต้องเป็นการกระทำ

คงไม่ต้องมานั่งถามเค้าหรอกมั้ง ว่าเราดีพอหรือยัง เพราะสิ่งที่เราทำ คนรักของเราคงรู้สึกได้

แต่อย่างว่าแหละ เภา ที่นอนอยู่บนเตียงเฉยๆ คงไม้รู้

เพราะ she นอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา นี่นา แหะๆ))

.

.

เค้าแต่งหน้าน้องแอม ตอนแก่ ไม่เนียนเท่าไหร่

((หรือเป็นเพราะ น้องแอม เค้าหน้าใส เกินไปหรือเปล่าไม่รู้ อิอิ ^^))

.

.

ถ้าอ่านจากสิ่งที่พิมไม่ปลื้ม ดูเหมือนพิมจะมองโลกในแง่ร้ายเนอะ

หลายๆคนคงคิดว่า ทำไมไม่คิดว่า มันคงจะมีผู้ชายดีๆ อย่างนั้นจริงๆ

.

.

ช่ายๆๆๆ Absolutely agree พิมเห็นด้วยอย่าง สุดตรีนเลยว่าคงมี และมีแน่ๆ

แต่!!!!!!!!!!.....พิมไม่เคยเจอเท่านั้น

.

.

ใครเคยเจอ ก็บอกกันด้วยเน้อออออ 5555+

.

.

((ก็ถ้ามันดีได้ซักครึ่งจริง กรุคงไม่หวังฝากผีฝากใครกะ ผู้หญิง คนนี้หรอกว่ะ

จะบอกให้ หึ หึ หึ))

.

.

ไม่ได้บอกว่ากำลังดูถูกเพศพ่อ เพราะทุกวันนี้ พ่อพิมก็ยังอยู่กับแม่ ดูแลแม่

และพิมเชื่อเหลือเกินว่าท่านทั้ง 2 จะต้องดูแลกันและกัน จนกว่าจะตายจากกันนั่นแหละ

.

.

เพราะมันมีเงื่อนไขง่ายๆ ที่ว่า นอกจากความรักที่ท่านมีต่อกันแล้ว

ความผูกพันระหว่างท่านทั้ง 2 จากวันนั้น จนถึงวันนี้

อีกเพียง 2 ปี ก็จะครบ 40 ปีแล้ว ที่ท่านร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมา

.

.

แม่เล่าให้ฟังว่า วันที่แม่กะพ่อแต่งงานกัน คือวันที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๑๓

((ที่แม่จำได้ดี เพราะเป็นวันที่ คุณมิตร ชัยบรรชา ประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิตวันนั้นพอดิบพอดี))

.

.

วิถีชาวบ้านในชนบท มันยากที่จะทำให้พิม อดปลื้ม สิ่งเหล่านี้ไม่ได้

แต่ในสังคมปัจจุบัน จะมีซักกี่ราย ที่เป็นอย่างนี้ หรือเป็นอย่างคู่รักในฝัน ในนวนิยาย

.

.

แม้กระทั่งตัวเราเองก็เถอะ เดี๋ยวรัก เดี๋ยวเลิกกับคนโน้น คนนี้

ยังบอกไม่ได้เลย ในวาระสุดท้าย ใครคือคนที่จะอยู่กับเรา

อาจมี หรือไม่มีก็ได้ ซึ่ง..... ((อยากเหลือเกิน อยากมี))

.

.

เพียงแค่วันนี้เราขอแค่ ดูแล ความรัก และคนรักของเรา อย่างดีที่สุด ก็พอ ^^

.

.

ปล. สิ่งที่เขียนเป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล โดยส่วนตัว ชอบค่ะ แต่อยากให้ไปดูกันเอง

ปล.1 สนันสนุนหนังไทยของคนไทยด้วยกันหน่อยนะค่ะ

เค้าจะได้มีกำลังใจ ในการสร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมาให้ชมกันไงค่ะ

.

.