....เมื่อยัยบ้านนอก ไปร่วมงานศพคนกรุง.....

อย่างที่เล่าให้ฟัง ว่าวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

พิมไปงานศพ คุณตา ญาติของเด็กแว๊นซ์

.

.

จะบอกว่า นี่เป็นครั้งแรก ของการไปงานศพของคนกรุงเทพ ในชีวิตพิม ((จริงๆนะ))

.

.

การไปงานศพครั้งนี้ ทำให้พิมเห็นถึงความแตกต่างระหว่างคนกรุงเทพ

กับคนบ้านนอกไม่น้อยเลยทีเดียว

.

.

เพราะเมื่อไปถึงวัด แววบ้านนอกก็เริ่มฉาย

.

.

พิม : ตะเอง ไปจอดรถไหนง่ะ???

เด็กแว๊นซ์ : ก็แถวๆเมรุ อะคับ งานตาเค้า อยู่ศาลาแถวๆนั้น

(( พิม : ((คิดในใจ)) อื้มมมม....คนกรุงเทพนี่เค้าขยันตายพร้อมๆกันเนอะ

มีหลายศาลา หลายศพด้วย อย่างนี้จะงงมั๊ยว่าอยู่ศาลาไหน ก็เห็นชุดดำ เหมือนๆหมด

ไม่เห็นเหมือนคนบ้านนอก เค้าจะรู้จัก จัดลำดับ มรึงตายก่อนนะ เดี๋ยวกรุตายทีหลัง

เดี๋ยวจะไม่มี ศาลาตั้งสวดศพ -_-“))

.

.

พอไปนั่งแหมะ ที่เก้าอี้

((พิม : ((คิดในใจ)) เออ ดีวุ้ย ได้นั่งเก้าอี้ด้วย ดีไม่เมื่อย ไม่เหมือนบ้านเราเลย นั่งพับเพียบ ตระคริวจะกินขาตายห่า))

.

.

พอนั่งปุ๊บ ก็เริ่มถามเด็กแว๊นซ์

พิม : ตะเอง เราไม่ไหว้ศพก่อนเหรอ???

เด็กแว๊นซ์ : ยังไม่ต้องก็ได้คับ รองานเลิกก่อนก็ได้

((พิม : ((คิดในใจ)) เอ้า!!! ไม่ไหว้ศพก่อน คนตายจะรู้ได้ไง ว่าเราก็มางานนะ ไม่หน้าใหญ่เลย อะไรเนี่ย -_-“))

.

.

พอนั่งไปซักพัก ก็จะมีคนเริ่มพนมมือไหว้พระ

แต่เอ???? ทำไมไม่ได้ยินเสียงพระเลย พระสวดแล้วเหรอ

พิม : ตะเอง พระสวดมนต์แล้วเหรอ????

เด็กแว๊นซ์ : คับ เริ่มแล้ว ไม่ได้ยินเหรอ

((พิม : ((คิดในใจ)) หึ !! ไม่ได้ยินง่ะ ก็ที่บ้านนอก เวลาพระสวดมนต์

เค้าจะสวดใส่ไมโครโฟนนี่นาเสียงดังไป 3 บ้าน 8 บ้าน

แต่พระกรุงเทพไม่ใช้ว่ะ หรือคงเพราะศพมีหลายศาลา ขืนใช้ไมโครโฟน อาจตีกันระงม -_-“))

.

.

นั่งไปซักพักเหลือบไปนับจำนวนพระ

พิม : ตะเอง เค้ามีพระสวดแค่ 4 รูปเหรอ???

เด็กแว๊นซ์ : คับ ก็มีเท่านี้แหละเป็นปรกติ

((พิม : ((คิดในใจ)) ที่บ้านนอกบ้านพิมนะ พระยกกันมาสวดทั้งศาลา ว้อยยยย เพี๊ยบบบบบ!!!!555+)))

.

.

ซักพักทุกคนก็เอามือลง

พิม : ตะเองพระสวดจบแล้วเหรอ???? (((เร็วจังแหะ^^))

เด็กแว๊นซ์ : ยังคับ เค้าพัก break แขกก็จะได้ทานอาหาร ทานน้ำที่ทางญาติเตรียมไว้

น้องชายเด็กแว๊นซ์ : เค้ากลัวพระเหนื่อยง่ะ เค้าเลยให้พัก

((พิม : ((คิดในใจ)) จริงเหรอ??? ถ้าเป็นบ้านนอกนะ กว่าแขกจะได้ทานอะไรก็โน่นแหละ พระสวดจบ))

.

.

แล้วอาหารก็ยกมา

แต่!!!!มันคืออะไรง่ะ ~_~”

พิม : ตะเองนี่คืออะไรค่ะ เค้าเรียกว่าอะไรเหรอ???

เด็กแว๊นซ์ ((ทำหน้าสงสัย)) ประหนึ่งว่า ถามทำไมไม่รู้จักเหรอว่า ไอ้ที่อยู่ในถ้วยเรียกว่าอะไร -_-“

.

.

เด็กแว๊นซ์ : ตะเองไม่รู้จักเกี๊ยมอี๋ เหรอ???

พิม : ง่ะ ??? ไม่รู้จักง่ะ -_-“ นี่เหรอ เกี๊ยมอี๋

เด็กแว๊นซ์ : ไปอยู่ที่ไหนมาค่ะที่รัก

พิม : เค้าคิดว่า เกี๊ยมอี๋ จะเป็นเหมือนเกี๊ยมฉ่าย

((พิม : ((คิดในใจ)) ก็พิมไม่รู้จักเกี๊ยมอี๋ จริงๆนี่นา

พิมเคยได้ยินชื่อนี้นะ แต่คิดว่าเกี๊ยมอี๋ จะเป็นพวกแนวเกี๊ยมฉ่าย ((ที่กินกะข้าวต้ม))

.

.

นั่งมองไปช้อนไป ช้อนมา

พิม : เค้าคิดว่ามันเป็น ขนมปลากิมไข่เต่า ใส่ต้มเลือดหมู ^^”

เด็กแว๊นซ์ : เอ้อ...คิดได้เนอะ ขนมปลากิมเนี่ย

((พิม : ((คิดในใจ)) ก็จริงนี่นา เส้นมันเหมือนปลากิมเด๊ะเลย แต่เค้า adapt มาใส่ในต้มเลือดหมูตะหาก -_-“

ก็ที่บ้านนอก อาหารตามงานศพ ก็หนีไม่พ้นข้าวต้ม))

.

.

กินเสร็จเค้าก็พนมมือไหว้ต่อ

((พิม : ((คิดในใจ)) ไม่สงสัยแระ เพราะว่าต้องมีต่ออีกนี่ เมื่อกี้พัก break เฉยๆ ^^”))

.

.

แต่พอกะลังจะสวดจบ ก็มีน้องผู้ ญ คนนึงเดินเอาพานที่ในนั้นมีซองขาวซัก 4-5 ซอง

และมีพวงดอกไม้วางอยู่บนพาน

เดินไปรอบงานและให้ยื่นให้แขกทุกคน

พร้อมกันนั้น เมื่อแขกได้พานก็จะยกขึ้นเหนือศรีษะ

.

.

ไอ้พิมก็ไม่รู้หรอก ว่าเค้าทำอะไร มีความหมายยังไง

แล้วก็ไม่คิดว่า ตัวเองจำเป็นต้องทำหรือไม่

.

.

แต่น้องเดินมาใกล้แล้ว และยื่นพานให้พิม

((พิม : ((คิดในใจ)) เอาว่ะ ทำตามที่เค้าทำๆกันละกัน ไม่รู้หรอกคืออะไร ทำไว้ก่อน จะได้ไม่หน้าแหก ^^”

ที่บ้านนอกกรุไม่มีอย่างนี้ด้วยสิ ให้ตายเหอะ))

.

.

ยกพานขึ้นเหนือหัวเสร็จ ((อย่างที่ไม่รู้ความหมาย))

พิม : ตะเองทำอย่างนั้นกันทำไม ทำไมต้องยกขึ้นอย่างนั้น ทำไมมีซอง เราไม่เอาเงินใส่ซองเหรอ????

เด็กแว๊นซ์ : ไม่ต้องคับ ไม่ต้อง ทำอย่างนี้เป็นสัญญาณว่า พระสวดจบแล้ว เค้าจะเอาปัจจัยให้พระ แล้วเราก็โมทะนาสาธุด้วย

((พิม : ((คิดในใจ)) อ้อ!!! เหรอ ไม่ยักกะรู้มาก่อน))

.

.

พอจะกลับเด็กแว๊นซ์ก็พาไปไหว้ศพ เพื่อทำความเคารพศพ ((ได้ไหว้ศพแล้วๆ))

พิม : ตะเองจุดธูปเผื่อเค้าดอกนึงด้วย

((จะบอกทำไม ในเมื่อเค้ามีญาติๆคอยยื่นให้ คนละ 1 ดอกแล้ว))

.

.

กราบศพ เรียบร้อย 1 ครั้ง ไม่แบบมือ พิมก็ยื่นธูปให้เด็กแว๊นซ์

พิม : ตะเองเอาธูปปักให้เค้าที

เด็กแว๊นซ์ : เค้าไม่ให้ปักธูปแทนกันคับ -_-“

((พิม : ((คิดในใจ)) เอ้าจริงดิ ไม่ยักกะรู้ ((อีกแล้ว)) ))

.

.

พอถึงเวลาญาติๆ แขกเหรื่อก็หายหมดภายในพริบตา

พิม : ตะเองเค้าไม่มีใครเฝ้าศพเหรอ????

เด็กแว๊นซ์ : ไม่มีคับ เค้าจะ lock ศาลาเลย

พิม : ถ้าเป็นแถวบ้านเค้านะ จะมีพวกพากันเฝ้าศพแหละ แต่ว่าเค้าไม่ได้นั่งเฉยๆหรอก เค้าพากันนั่งเล่นไพ่ หรือไฮโล กัน

เด็กแว๊นซ์ : เคยได้ยินมาเหมือนกันคับ

((พิม : ((คิดในใจ)) น่านนนนน มันฉลาด))

.

.

จากงานศพก็พากันไป ร้านนมสด

และหลังจากเราพากันอิ่มแปร้ มาจากนมสดร้านอร่อยแล้ว

ก็พากันถึงที่พัก

.

.

เด็กแว๊นซ์ : ตัวเองไม่ล้างหน้าเหรอ

พิม : ล้างทำไม ก็เค้ายังไม่อยากอาบน้ำตอนนี้ ก็ยังไม่นอนซะหน่อย

เด็กแว๊นซ์ : ตัวเองคับ ((เริ่มมีน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย)) เวลาคนที่เค้ากลับมาจากงานศพง่ะ

เค้าให้กลับมาล้างหน้าเลย ไม่รู้เหรอ???

พิม : o_O จริงเหรออออ ไม่รู้ นี่นา ((แล้วก็รีบตาลีตาเหลือกไปล้างหน้าอย่างหมดจด))

((พิม : ((คิดในใจ)) ก็พึ่งเคยได้ยินนี่แหละ))

.

.

กรี๊ดดด >.< นี่ชั้นกลายเป็นยัยดี้แก่อายุ 30 ปีที่ไม่เคยจะรู้เรื่องอะไรกะเค้าเลยหรือนี่

ทำไงได้ล่ะ ก็พิมไม่เคยไปงานศพนี่นา ไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรอย่างนี้เลย

ต้องลำบากให้เด็กอายุ 23 คอยบอก คอยสอนอยู่ได้ เวงกำแท้ อายจัง -_-“

.

.

ปล. เด็กแว๊นซ์มีพูดทิ้งท้ายไว้ว่า : นี่พระไม่ติดละครนะ เลยสวดช้า ถ้าพระติดละครจะสวดเร็วและจบเร็วกว่านี้

พิม : อะไรนะ พระมีติดละครด้วยเหรอ ทั้งที่ต้องมาสวดศพเนี่ยนะ

เด็กแว๊นซ์ : มุขคับมุข มันเป็นมุขเฉยๆ ว่า ถ้าพระสวดเร็วแสดงว่าพระติดละครไง ขำขำหน่า ที่รัก

((พิม : ((คิดในใจ)) -_-“ ก็คิดว่าพูดจริงนี่นา ยังว่าอยู่พระอะไรว่ะ ติดละคร))

.

.