.....ภาพของสิ่งมีชีวิตทั้ง 5......

10 วันผ่านไปแล้วสำหรับการทำงานหน้าเตา

ทั้งร้อน เหนื่อย เมื่อยล้า และต้องรีบเร่ง เวลาที่ลูกค้ามี order สั่งพร้อมกันเยอะๆ

.

.

.

อืมมม....ก็ดีสิ ดีไง ลูกค้าเยอะ สั่งสเต็กทานเยอะๆ

นั่นก็หมายถึงรายได้เราจะต้องได้มาเยอะๆเหมือนกัน ^^

.

.

.

10 วันแล้วจากการทำงานแบบไม่ได้พักเลย ((ไม่อยากพักเองแหละ งก!!!))

ไม่ใช่แค่ตัวเองเท่านั้น เด็กแว๊นซ์เองก็เช่นกัน

ที่ต้องมาเป็นลูกมือให้ในเวลาที่เค้าเลิกจากงานประจำในแต่ละวันแล้ว

.

.

.

บางทีก็อยากถามเหมือนกัน....

”ป๊าเหนื่อยมากมั๊ย กลางวันก็ต้องทำงาน ตกเย็นยังจะต้องมาช่วยเค้าอีก”

((พรีมจะเรียกเด็กแว๊นซ์ว่า “ป่าป๊า” เพราะเค้าเป็น ป่าป๊า ของลูกๆทั้ง 4 ของพรีม))

.

.

.

.

พรีมรู้ว่าเด็กแว๊นซ์ คงเหนื่อยไม่น้อย

.

.

เช้า ก็ต้องตื่นแต่เช้า แถมต้องแว๊นซ์ไปทำงานถึงบางนา

เย็น ก็ต้องแว๊นซ์ๆๆๆกลับมาพหลฯ 55อย่างรีบเร่ง

((เพราะอยากมารีบมาช่วยงานเมียเร็วๆ))

.

.

.

เด็กแว๊นซ์ทำหน้าที่ลูกมือได้ดี อย่างไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย

ไม่เคยปริปากบ่นอะไรเลยซักนิด

.

.

.

เด็กแว๊นซ์ยังเป็นคนของเก็บเงิน ทอนเงินแทนพรีม ((ผู้ซึ่งคิดเงินไม่ได้เรื่องเลยซักครั้ง))

ขายของเสร็จ ช่วยเก็บโน่น เก็บนี่ ช่วยคิดเงิน สรุปยอดขายให้ทุกๆวัน

.

.

.

แถมอาหารทุกมื้อที่พรีมกินที่ร้าน ตกเย็นเด็กแว๊นซ์ก็ต้องมาจ่ายให้

แล้วก็เป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวทุกๆเย็นด้วย

.

.

.

ยังไม่พอ เวลาที่เรากลับถึงบ้านพร้อมกัน

ทั้งที่ยังเหนื่อยล้าทั้งคู่

แต่หน้าที่ในการเก็บข้าวของที่ลูกๆเล่นซนกระจายในทุกๆวัน

.

.

เก็บขี้เก็บเยี่ยว ก่ำกั๊ม ((ที่ไม่เคยเยี่ยวและอึ๊ ที่กระบะได้เลย))

ก็ยังเป็นหน้าที่ของเด็กแว๊นซ์อีกนั่นแหละ

.

.

.

พรีมไม่รู้จะขอบคุณป๊ายังไง เพราะทุกๆสิ่งที่ป๊าทำทุกๆๆๆๆๆๆๆๆอย่าง

มันบอกให้พรีมรู้แล้ว ป๊ารักแล้วก็เป็นห่วงพรีมที่สุด

.

.

.

พรีมคงไม่มีอะไรจะพูดมาก

พรีมรู้แค่ว่า พรีมดีใจที่ได้ป๊าเป็นคนรัก แล้วก็เป็นป่าป๊าของเด็กๆ

.

.

.

นี่แหละมั้งที่เค้าบอกว่า

"คนที่รักเรา จะพร้อมอยู่ข้างๆเราและเป็นกำลังใจให้เราเสมอ"

ไม่ว่าเราจะอยู่ในช่วงเวลาไหนก็ตาม

.

.

.

อ้อ!!! แล้วกำลังใจอีกอย่าง

ที่ทำให้เราทั้งคู่หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งทั้งคู่เมื่อกลับถึงบ้านก็คือ

เด็กๆทั้ง 4 ตัว ที่ทำให้เรายิ้มได้ มีความสุขเวลาที่เรามาเจอหน้าพวกเค้า

.

.

.

ไม่ว่าเราจะหายไปไหนมานานแค่ไหน แต่เมื่อกลับถึงบ้านพวกเค้าจะดีใจเป็นที่สุดทุกตัว

v

v

v

น้องพุกลูกสาวสุดที่เลิฟ สุดใจขาดดิ้น

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

. . . . . . . . . . . .

.

.

v

v

v

พี่หริ่งสุดเลิฟของป๊ามัน และน้องก้องอิหมาตัวซน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

. . . . . . . . . . . . . .

.

.

v

v

v

นี่ก็ก่ำกั๊ม ก่ำเอ๋อ~.~

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

แม่รักลูกๆทั้ง 4 แม่รักป่าป๊า ของพวกหนูด้วย

ขอแค่ทั้ง 5 ชีวิตอยู่กะพรีมไปนานๆที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ก็พอ ขอแค่นี้แหละ

.

.

.

วันนี้เหนื่อยแค่ไหนก็ต้อง สู้สู้ ใช่ม๊ะ ^^

.

.

.

.

ปล. ตอนนี้ที่อัพ blog เป็นเวลาอีกไม่กี่นาทีจะตี 3 แล้ว

.

.

ปล.1 เลยแอบถ่ายรูปสิ่งมีชีวิตทั้ง 5 บนที่นอน ที่นอนกองรวมกันมาให้ดู

v

v

v

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ปล.2 หลับกันแบบว่า.....ไม่สนใจกรุเลย ^^”

.

.

ปล. 3 พรีมรู้ค่ะว่า ป๊าเหนื่อยมาก พรีมก็เหนื่อย แต่!!!ยังคงไม่หลับ

.

.

ปล. 4 เพราะ เบอร์ดี้กระป๋องแดงยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง แสรดดดดดด U^U

.

.

.