สิ่งมีชีวิตทั้ง 5

เล่าเรื่องการงานแล้ว
..
เนื่องจากหายไปนาน มันฟิต ก่อนหมดไฟ ขอเขียนเรื่องชีวิตรอบข้างบ้าง
...
..
เอาเรื่องพ่อ แม่ พี่น้องก่อน
ด้วยความที่พรีมไม่ได้กลับบ้าน ตจว.เลย
เมื่อเดือนที่แล้ว แม่กะพี่ชายเลยมาเยี่ยมถึงเมืองกรุง
..
ดีใจค่ะ พาแม่กะพี่ชายไปเที่ยวตลาดน้ำ ไปไหว้พระอโยธยา
ไปเดินตลาดไนท์ ซึ่งพี่ชายชอบมาก
..
ขากลับพรีมอาสาไปส่งแม่กะพี่ชายกลับถึงบ้าน
เจอหน้าพ่อ พ่อได้แต่ทักว่าผอมลง แต่ก็ไม่ว่าอะไรมาก
...
พ่อกะแม่รู้ว่าพรีมมีภาระหลายๆอย่างเพิ่มขึ้น แต่ก็โตแล้ว จึงไม่มี commentอะไรมาก
..
เสียดายการกลับบ้านคราวนี้พรีมใช้เวลาอยู่บ้านเพียง 1 ชม ก็ต้องเดินทางกลับ
..
ไม่มีเวลา แม้แต่จะเหยียบย่างเข้าไปในห้องนอนเล็กๆของตัวเอง
ไม่มีเวลาเดินดูรอบๆบ้านให้เต็มตา
ไม่มีเวลาได้ทันสูดอากาศบริสุทธิ์ของวิถีชาวบ้านอย่างเต็มปอด
และไม่มีเวลานั่งคุยกับพ่อกับแม่ให้หายคิดถึงเลย
..
แต่ไม่เป็นไร ยังไงพรีมก็ตั้งใจกลับบ้านอยู่แล้วเร็วๆนี้
...
มาเรื่องลูกเต้าทั้ง 4 บ้าง
พรีมโชคดีที่เด็กๆทั้งน่ารัก และแข็งแรง
แต่ดูเหมือนว่า น้องพุกจะอวบอ้วนขึ้นทุกวันๆ -_-'
แต่เด็กๆสบายดีค่ะ อาจมีซนๆแสบๆซ่าๆ บ้างตามประสาม๋าๆ 5555+
..
ส่วนสิ่งมีชีวิตอีกคนที่อยู่ข้างๆพรีมเสมอ ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข
ก็คือ "ต๊ะ"
..
พรีมคงหาคำอะไรทั้งหลายแหล่มาพูดถึงสิ่งดีๆ ที่ต๊ะมีให้พรีมมาตลอด 3 ปีนี้ไม่พอ
..
เด็กอย่างต๊ะ แสดงให้คนรอบข้างพรีมและตัวพรีมเองเห็นแล้วว่า ต๊ะเป็นคนที่มีความอดทนสูงแค่ไหน 555+
..
แน่นอน 3 ปี ความอดทนของต๊ะมันเทียบไม่ได้กับความรักและปราถนาดีที่มีต่อพรีมและหมาน้อยทั้ง 4
...
ถึงวันนี้พรีมก็คงบอกได้เพียงว่า
พรีมขอบคุณความรักของต๊ะ
พรีมซึ้งใจที่ต๊ะอดทนกับคนอย่างพรีมเสมอ

...
ต๊ะคือคนๆเดวที่ทำให้ท่อน้ำตาของพรีมพิการและอุดตัน
5555+ เพราะพรีมไม่เคยเสียน้ำตาเพราะต๊ะเลยจิงๆ
...
เคยมีเกรียนบางคนกล่าวถึงความเหวี่ยงของพรีมกับความรักของต๊ะ
ว่า....คนที่ทนอยู่กับพรีมได้ ถ้าไม่รักมาก ก็คงเป็นคนมีความอดทนโคดๆ
....
แต่ต๊ะบอกกับพรีมเสมอๆว่า ต๊ะไม่จำเป็นต้องใช้ความอดทนหรอก ต๊ะใช้แค่ความรัก กับความเข้าใจในความเป็นพรีม. ..ก็พอ
..
...
3 ปีแล้ว... พรีมไม่ได้มาหวานอวด แต่พรีมแค่อยากจะบอกว่า
คนดีๆ และมีความอดทนอย่างต๊ะ พรีมก็เพิ่งเจอ 555555+
...

Published with Blogger-droid v1.7.2